İki Başına Yürümek
En uzak hücrelere--dehlizlerde yürür
Sağ sol duruk su ve Mısır mumyaları
O derin sessizliği şimdi anlıyoruz
Korkunç unutmam düştüm ayaklarına
Ama ne zamandı nasıl hatırlamıyorum
En keskin saatinde caddenin
Geçer gibi trafik ve fren sesi.
Beklenseydi zamanla kendine gelirdi
Biri hafif dokundu kaydı ayak kaydırak
Kurşun-katı bir ses: Düştü şakıyan kuş
Nemli bodrumlarında batık meyhanenin
Çok kısa bir dinlenme kampı
Eski Mısır, Züleyha, Nefretet
Gelenler var, durmayınız!
Uyurgezer o yolu iki başına yürüdü
Biri ay ay boşluk ve düştü, öbürü
Susanlara hiçbir şey sormayınız.
(Yeni Dergi, 23, Ağustos 1966) (Necatigil 2000, 126)
“İKİ BAŞINA YÜRÜMEK” ÇERÇEVESİNDE BEHÇET
NECATİGİL ŞİİRİNDE İKİNCİ YENİ ETKİSİ VE ANLAM
SORUNU
Mehmet YILMAZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder